Estafette

Het kon haast niet uitblijven; ons kleinste hummeltje doet gezellig mee met de waterpokken!
Tot nu toe lijkt ze er goed vanaf te komen, want het zijn maar een paar pokjes en echt veel last lijkt ze niet te hebben. I.t.t. haar grote zus die he-le-maal onder zat en er doodziek van was.
Gelukkig is die nu helemaal weer happy en vallen de laatste korstjes er vanaf. Hier en daar een flinke kuil achterlatend omdat het zo ontstoken was.
En die korstjes zijn natuurlijk super interessant en met dit 'eenromperisalwarmgenoeg'-weer vallen ze natuurlijk goed op. Ze kon het ook niet laten om telkens aan een bepaald korstje op haar been te peuteren en vanavond is het dan eindelijk gelukt; hij is eraf! (het korstje dan he!)

En zoals altijd na een periode van ziek-zijn heeft Elise weer een spurtje in haar ontwikkeling. Dit keer 'doet' ze weer wat aan de woordjes. Hoewel ze ze niet altijd even duidelijk uitspreekt, is haar woordenschat inmiddels zo groot dat ik niet meer bij kan houden hoeveel woordjes ze kent. Ook hoorde ik eergisteren voor het eerst een combinatie van twee woorden, en ja, dan heb je dus ineens een zin! 'Waa mama?" vroeg ze aan vriendlief :D :D :D
Ook tijdens het spelen komen er steeds meer geluidjes bij kijken. Dit keer niet alleen van het speelgoed zelf, maar van het gebabbel van Elise.
De diertjes van haar Dierentuin krijgen broodkruimels te eten 'Hap!', haar speentje wil ze best delen met de poes; 'Hap!" en het liefste leest ze voor het slapengaan 'even' alle boekjes van de stapel. Als er een boekje uit is duwt ze het aan de kant en zegt 'ande(r)e', waarna ze nog een boekje pakt.

Gisteren ben ik met haar en mijn nichtje naar het paard van mn nichtje wezen kijken. Elise vond het superinteressant, al die paarden in de wei. 'Paaaaa!" riep ze. Ook de koeien en de honden maakten indruk...en de wind, en de zon, en de bril van de meneer, en...alles eigenlijk...behalve de teckelpuppies! Misschien vond ze die babies te klein?
De baby thuis is immers een heel stuk groter. In het begin noemde ze Olivia nog 'haartjes', tegenwoordig zegt ze 'Olie'. Ze aait haar handjes, kust haar voetjes en klimt bij me op schoot als ik haar in de stoel de fles geef. Gezellig, de ene dochter op de arm, de andere op de knie. Ondertussen speelt ze lekker met dingetjes uit haar poppenhuis.
heel anders wanneer ik op de bank zit. Elise klimt tegenwoordig zelf op de bank, of we dat nu goed vinden of niet, en kan amper stil blijven zitten. "zitten op je billen' roep ik steeds, maar luisteren doet ze maar heel even. Af en toe schatert ze het zelfs uit als ik snel moet reageren omdat ik vind dat ze gevaarlijk doet (met de lamp op de sidetafel achter de bank bijvoorbeeld, of als de rand van de bank akelig dichtbij komt)
Alsof ze wil zeggen "maak je niet druk mama, ik kan het allemaal best"
Knuffelen, kietelen, spelletjes doen....het leven is een feest!
Als ik vraag "waar is je neus/zijn je haartjes/is je oor/is je buik/is mama/is Olivia?" wijst ze enthousiast alles aan. Sommige dingen zijn nog verwarrend...de eend in bad heeft een snavel, dat wil ze mij horen zeggen en wijst vervolgens haar navel aan...het klinkt bijna hetzelfde, maar is iets heel anders en dat is interessant. Zo ook de Ekster in de tuin, en de foto van onze kraamhulp Esther.
Misschien denkt ze wel dat we haar in de maling nemen, want ze pakt ons gewoon terug. Als ze fruit wil zegt ze:' Baaaa" (banaan), als ze gepoept heeft "Baa" (Bah) en 'Ba" is een bal (voetbal, kerstbal of een stip, dat is een pot nat) en ook het woord bank lijkt er verdacht veel op.
Auto, nijn (Nijntje of Konijn), poes, mama, papa, iese (Elise), Diddie Di (Dikkie Dik), Die, Daa(r), Dis (deze), moo(i), enzovoort, enzovoort. Ze kan zich steeds beter uitdrukken en wij begrijpen steeds beter wat ze bedoelt. Alhoewel...1 woordje is voor ons abracadabra...'Kappiekappie'
?!?!?!

En Olivia vindt alles best, zolang ze maar op tijd haar flesje krijgt, in haar eigen kamertje in haar wiegje mag slapen en af en toe mag spelen. Zo niet, dan zet ze een behoorlijke keel op, waar vooral woede uit klinkt.
Het speelgoed in de box is nu heel interessant en ze doet haar best om alle te pakken en te laten bewegen. En als het op haar rug liggend niet lukt, dan draait ze zich met een beetje moeite naar haar zij! Een vlotte dame dus. niet alleen met dit soort dingen trouwens. Al een paar weken drinkt ze 5 grote flessen van 210 cc en ja hoor, het was weer een groeispurt. Inmiddels is ze 8 cm. (!) gegroeid (60cm nu), en weegt ze 6200 gram. Dag maatje 62 ! :S
Ze kijkt om zich heen en neemt alles in zich op. Onze stemmen herkent ze heel goed en begint meteen te lachen als ze die hoort, ook bij de stem van Elise.

Nog een klein weekje en dan zit mijn verlof er weer op. Aan de ene kant heerlijk om weer te gaan werken en 'gewone' dingen mee te maken, aan de andere kant komt er nu een einde aan een bijzondere tijd. Vroeg opstaan, opschieten om op tijd te komen, en haasten om op tijd bij de creche te zijn. Files, huilende, vermoeide kindjes die nog moeten eten, die niet willen slapen, en dat alles maal twee...poeh!
Maar uiteindelijk zullen we ook daar wel weer ons ritme in vinden...